CEO Horeca Vlaanderen Matthias De Caluwe wil dringend perspectief voor horeca

Interview van Dag Allemaal met CEO Matthias De Caluwe

Het laatste overlegcomité van 2020 bracht alweer geen goed nieuws voor de 60.000 horeca-uitbaters in ons land. De sector blijft tot nader order op slot, allicht zelfs nog tot maart. Het volgende overlegcomité, op 15 januari, moet die knoop doorhakken. Matthias De Caluwe, CEO van Horeca Vlaanderen, hoopt dat er snel perspectief wordt geboden voor een heropening. ‘Ik herinner me de aankondiging van de eerste sluiting, op 12 maart, donderdagavond om half elf, nog goed’, zegt hij. ‘Die zaterdag moest alles dicht. De reacties stroomden binnen. Er waren vooral veel vragen van leden: wat betekenen die maatregelen concreet voor ons?’

Heb je veel schrijnende verhalen gehoord?

Het water staat velen aan de lippen. Iedereen ziet af. Er zijn leden die in september niet eens het schoolmateriaal van hun kinderen konden betalen. De horeca is hun inkomen, maar ook hun passie. Het raakt hen bovendien dat ze hun personeel op technische werkloosheid moesten zetten. Ik werd dan ook extra ontroerd door het initiatief van Feed The Nurses. In een periode dat horeca-uitbaters niet eens wisten of ze het zélf zouden overleven met hun gezin, kookten sommigen voor het zorgpersoneel. Zo mooi.

Hoe heb jijzelf de sluiting beleefd?

Mijn oom en mijn neef hebben horecazaken, zo zag ik van dichtbij de ellende die de sluiting aanricht. Wie had dit ook kunnen denken? Het afgelopen jaar was de horeca 160 dagen gesloten en waren er 133 dagen met een beperkte opening. Onwezenlijk. Ook voor de klanten.

Ben je boos om de maatregelen? Of voel je je vooral machteloos tegen het virus?

(ontwijkend) Mijn papa zaliger zei altijd: ‘Je speelt met de kaarten die je hebt. Als het slechte zijn, mag je een dag droevig zijn maar daarna moet je verder’ Als er zich een probleem stelt, moet je dat dus oplossen en niet stilstaan.

De horeca moest dicht omdat ze een belangrijke bron van besmettingen bleek te zijn.

Voor die bewering heb ik nog altijd geen afdoend bewijs gezien. De eerste maand na de heropening daalden de cijfers zelfs. Onze protocollen hebben wel degelijk gewerkt. Uitbaters deden grote investeringen om te voorzien in plexi-schermen, handgels en contacttracing. Nadien verslechterden de coronacijfers echter en toen zagen we de bui al hangen. De verslagenheid was enorm toen alles opnieuw op slot ging. Die tweede lockdown kwam nog harder aan, want die viel in het vierde kwartaal, onze beste periode.

Jij stelt je in onderhandelingen kordaat maar nooit agressief op, wat de PS al bestempelde als ‘charmant, respectvol en constructief’. Maar daar koop je weinig mee als je sector zo hard in de klappen deelt, niet?

Kijk, ik kan staan roepen en misschien gelijk hebben met een oplossing. Maar als niemand je gelijk geeft, dan ben je daar niks mee. Ik stel vast dat we toch heel wat uit de brand hebben kunnen slepen door onze aanpak. Geen enkele andere sector ontving in 2020 zoveel steun als de horeca. We kregen bijvoorbeeld een tijdelijke verlaging van de btw tot 6%, zodat ruim 340 miljoen euro in de sector bleef. Daardoor bleef de schade in het derde kwartaal, toen we wél open waren, beperkt. Ondanks het capaciteitsverlies van zo’n 30%.

Je had het over je vader zaliger. Hij stierf in maart. Aan corona?

Nee, aan een zeldzame vorm van kanker in de hersenen. De periode voorafgaand aan zijn dood koester ik. Dat hij wist dat er een derde kleinkind op komst was, verlengde zijn leven denk ik met een paar maanden. Da’s voor mij ook de boodschap van deze crisis: carpe diem. Papa, die voor zijn pensioen dirigent was, dwarsfluitist bij het VRT Radio Orkest en docent, wilde nog volop van het leven genieten met de kleinkinderen. Hij stierf echter op 8 maart, enkele dagen voordat de lockdown werd aangekondigd. De begroeting en crematie vonden plaats in beperkte kring. De dienst hebben we moeten uitstellen.

Heb je genoeg kunnen rouwen?

Nee, zoals zovelen die het voorbije jaar dierbaren verloren.

Anderzijds werd ook je dochtertje geboren. 2020 was voor jou echt wel een achtbaan van emoties.

Sienna werd geboren in augustus, net toen Antwerpen in lockdown ging. Ik was op slag verliefd. (lacht)

Wat heeft de geboorte van Sienna voor jou veranderd?

Het doet me nadenken over alles. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik klein was. Wat als ik ooit gescheiden word van mijn meisje? Dat moet vreselijk zijn. Een crisis als deze vraagt ook veel van je omgeving thuis. Ik ben mijn vrouw enorm dankbaar voor alle steun en begrip.

Hoelang gaan ze je nog kunnen houden bij Horeca Vlaanderen? Je komt van de politiek, en tot de politiek zult gij weerkeren?

Even een misverstand rechtzetten: ik kom uit de entertainment- en marketingwereld, niet van de politiek. Ik heb gewerkt voor Germinal Beerschot, Studio 100 en evenementen als Laundry Day een Rampage. Ik zette me weliswaar politiek in als raadslid in Kapellen, tot ik in 2018 deze job ging doen.

Je bent ongeduldig, wordt gezegd. Da’s geen goede deugd voor een politicus.

Dan is het maar goed dat ik geen politicus ben. (lacht) Geduld is een luxe die onze horeca-uitbaters nu niet meer hebben. Men verwijt me dat ik een te grote ondernemersreflex heb. Maar ik vertegenwoordig ook ondernemers, hé. En als het dan traag gaat in de politiek, word ik wel eens ongeduldig, ja.

Hoe bang ben je voor 2021? Ooit vallen de overheidspremies en de betalingsuitstellen weg.

Bepaalde steunmaatregelen zullen nog een tijd moeten blijven. Als ondernemer wil je niet afhangen van staatssteun, maar nu kan het niet anders. Dit is overmacht. Wanneer een samenleving kiest om maatregelen te nemen, moet het ook de schade van die maatregelen vergoeden. Naast de Vlaamse premies is er een kwijtschelding van de RSZ-bijdragen voor het derde kwartaal. De eindejaarspremies voor horecapersoneel worden uiteraard betaald, maar de overheid zal tussenkomen. En we gaan er ook voor ijveren om de btw van 6% nog zeker tot eind 2021 te behouden. We gaan voor een stévig relanceplan. Ik roep banken ook op om het uitstel van kredietbetalingen te verlengen.

Zullen we snel weer op restaurant kunnen?

Da’s natuurlijk onze hoop. IK hoor dat experts zich zorgen maken over aerosolen. Wij willen zeker bekijken wat we hieraan kunnen doen, maar het mag onze leden niet nog eens geld kosten, want velen zitten al door hun reserves.

Zie je in deze crisis ook kansen?

Ik denk echt dat de horeca sterker uit deze crisis kan komen, omdat veel klanten nu goed beseffen wat ze missen. Qua toegevoegde waarde voor de economie zijn wij ongeveer even groot als de farmasector. Maar qua toegevoegd geluk kennen we amper onze gelijke. Op café klinken met mijn maten op de geboorte van mijn dochter: ik kan niet wachten toto het zover is.

Bron: Guy Van Gestel, Dag Allemaal – 05/01/2021