6. MOBILITEIT EN OPENBARE WERKEN
6.1. Mobiliteitsplannen
Probleemstelling
Vele steden en gemeenten hebben de afgelopen legislatuur nieuwe mobiliteitsplannen ingevoerd of plannen dit te doen. Het gaat dan om het invoeren van autovrije of –luwe zones, enkelrichtingstraten, parkeerverboden, en dergelijke meer. Deze ingrepen hebben een onmiskenbare impact op de bereikbaarheid van onder meer horecazaken, zowel voor de consument als voor de leveranciers. Vaak gebeurde de invoering ook te bruusk en krijgen klant en ondernemer niet de tijd om te wennen aan de alternatieven, of ging de invoering ervan niet gepaard met de noodzakelijke alternatieven om de bereikbaarheid te verzekeren.
Eens de zone is ingevoerd, is er een periode van gewenning noodzakelijk. Het is opvallend dat vele steden en gemeenten geen oor hebben voor de problemen waarmee handelaars en horecaondernemers worden geconfronteerd. Zelfs wanneer een overgangsperiode (hopelijk) als tijdelijk wordt beschouwd, blijft het nodig om de directe impact op de lokale economie op te volgen.
|
Beleidsvoorstellen
· Mobiliteitsplannen mogen slechts ingevoerd worden na grondig en ernstig overleg met alle betrokken partners, waaronder de horecaondernemers. Er dient een voldoende draagvlak te zijn om drastische ingrepen te doen. Aan dit draagvlak moet gewerkt worden.
· Bij de invoering van de nieuwe situatie, moeten de flankerende maatregelen en alternatieven al in voege zijn, en niet alleen gepland staan. Alternatieve parkings, openbaar vervoer, fietsen en dergelijke moeten aanwezig zijn. Verfraaiing van de wandelzones moeten onmiddellijk worden ingevoerd, en eventueel kan er meer ruimte gegeven worden aan terrassen.
· Bij de invoering is een voortdurende monitoring met ernstig overleg noodzakelijk, met mogelijkheid tot snelle bijsturing.
· Niet alleen klanten, maar ook leveranciers moeten op vlotte wijze de weg naar de horecaondernemingen kunnen blijven vinden.
· Om een centrum niet oninteressant te maken voor bezoekers van de rand, blijft ook een auto-bereikbaarheid noodzakelijk via voldoende goed aangegeven en betaalbare parkeerplaatsen of openbare parking, op wandelafstand van het centrum.
|
6.2. Openbare werken
Probleemstelling
Openbare werken zijn een noodzakelijk kwaad. Ze zorgen voor beperkte of langere tijd voor heel wat hinder, maar leiden uiteindelijk hopelijk tot een beter resultaat. Toch mag de impact van deze werken op een horecazaak niet verwaarloosd worden. Horecazaken die door openbare werken tijdelijk niet bereikbaar zijn, of die nauwelijks hun terras konden plaatsen tijdens de werken, kunnen daardoor ernstige economische schade oplopen, die niet meer te recupereren valt.
|
Beleidsvoorstellen:
· Het codewoord blijft overleg: bij grote en kleine openbare werken moet steeds met horecaondernemers overlegd worden om de reële impact te kunnen inschatten en hoe deze gemilderd kan worden.
· Bereikbaarheid van horecazaken moet worden nagestreefd en goed aangeduid.
· Indien terrassen gedurende een ganse tijd niet gezet kunnen worden of niet aantrekkelijk zijn, moet de terrastaks geheel of gedeeltelijk worden kwijtgescholden.
· Bij langdurige openbare werken met impact op de bereikbaarheid, bekijkt de gemeente best hoe dit op een fiscale wijze kan gecompenseerd worden.
|
6.3.Erfgoed
Probleemstelling
Erfgoed houdt van horeca en horeca houdt van erfgoed. Hiermee bedoelen we dat heel wat horeca gevestigd is in een beschermd gebouw, of gelegen in een beschermd stadszicht of landschap. Omgekeerd denken lokale besturen vaak aan horeca (hotels, restaurants, café of andere) wanneer ze een nuttig invulling zoeken voor een leegstaand stukje erfgoed.
Ondernemen in erfgoed is echter niet eenvoudig. Al gauw komen heel wat regels en voorschriften kijken, die de uitbatingsvoorwaarden bemoeilijken. In sommige panden wordt dit gecompenseerd door de aantrekkingskracht van het pand, maar dit is zeker niet altijd het geval. We roepen gemeentebesturen en Herita dan ook op tot een gezond pragmatisme, uiteraard met respect voor het erfgoed.
|
Beleidsvoorstellen
· Horeca in een erfgoedgebouw moet evenzeer rendabel zijn en moet kunnen concurreren met andere horeca in de buurt, die deze extra lasten en regels niet hoeven dragen. Horeca kan bijdragen aan het duurzaam en nuttig bewaren van erfgoed, maar moet dan wel overlevingskansen hebben.
· Concreet betekent dit dat bij afweging over bepaalde verbouwingen (bv bevestiging van luifels, investering in keuken of lift, en dergelijke meer) niet uitsluitend het erfgoedaspect maar ook de rendabiliteit van de uitbating in overweging moeten genomen worden. Beiden moeten elkaar kunnen versterken.
|
6.4. Signalisatie
Probleemstelling
Steden en gemeenten zijn niet altijd consequent in het zetten van toeristische bewegwijzering voor een horecazaak. De ene zaak krijgt wel een wegwijzer en de andere zaak niet. In het geval van wegenwerken wordt vaak niet aangeduid of de zaak nog bereikbaar is of niet. Potentiële klanten worden op deze manier afgeschrikt. Na de wegenwerken worden de bewegwijzering ook niet altijd teruggezet.
De laatste jaren werden heel wat wegwijzers naar hotels en restaurants verwijderd, met als verklaring dat dit in het GPS-tijdperk niet langer nodig is. Evenzeer blijkt dat vooral buitenlandse toeristen, wiens GPS niet altijd up to date is, afhankelijk zijn van een goede bewegwijzering.
|
Beleidsvoorstellen
· GPS is geen vervangingsmiddel voor de bewegwijzering van toeristische horeca. Deze bewegwijzering blijft erg belangrijk.
· In het specifieke geval van wegenwerken of het afsluiten van straten moet er voorzien worden in voldoende bordjes. Aan het begin van een opgebroken straat moet een aanwijzing als ‘restaurant x bereikbaar’, staan. Ter compensatie van de hinder en het omzetverlies die de horeca ondergaat t.g.v. de werken en/of de afsluiting van de straat, zouden dergelijke bereikbaarheids- en omleidingsbordjes best gratis voorzien worden.
|